Παιδιά από διαφορετικά μέρη του κόσμου, με κίνητρο την παροχή εθελοντικής εργασίας στα χωράφια, για την καλοκαιρινή παραγωγή λαχανικών, μέλη δικτύων ανταλλαγής (WWOOF - Worldwide Opportunities on Organic Farms, Help Exchange), η Francesca από την Ιταλία, η Rotem από το Ισραήλ και ο Adam από τις Η.Π.Α., με ελληνικές, όμως, ρίζες, βρέθηκαν στο Αντίρριο, κατά το μήνα Μάιο 2009.
Τα παιδιά αυτά, ολιγαρκή στην καταναλωτική τους συμπεριφορά, με μοναδικά ανταλλάγματα της προσφοράς της εργασίας τους, τη στέγη και τη διατροφή, κατανοώντας, όμως, ότι η κουζίνα κάθε τόπου αποτελεί μέρος της κουλτούρας του, η καθημερινότητα, η ρουτίνα, μέρος της ποιότητας της ζωής του, η γνωριμία και η επαφή με ανθρώπους σε διαφορετικά μέρη του κόσμου σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσής τους.
Δεν θέλουν να γίνουν "πιονάκια" του καπιταλιστικού συστήματος που είναι φυλακισμένα στα δανεικά που αυτό τους παρέχει για να εξαγοράσει τις ζωές τους, κάνοντας επιλογή για ζωή από απλή επιβίωση. Παιδιά μεγαλουπόλεων, ως επί των πλείστων, που ψάχνουν να βρουν την ευτυχία και την ισορροπία τους στη φύση.
Από τον Νοέμβριο του 2007, αρκετά παιδιά από τις καπιταλιστικά προηγμένες χώρες, πρόσφεραν τα μέγιστα, με αφετηρία την παρουσία τους στο ελαιομάζωμα εκείνης της περιόδου. Πρώτη ήρθε η Flavia από τις Η.Π.Α., που συμμετείχε σε όλη τη διαδικασία της παραγωγής ελαιολάδου, από το ελαιομάζωμα έως το λιοτρίβι, το κλάδεμα και το καθάρισμα των χωραφιών από τα κομμένα κλαδιά, όπου για 15 ημέρες συμμετείχε και η Charidy από τις Η.Π.Α., επίσης.
Από κει και πέρα ενδεικτικά αναφέρουμε την Anne - Marie και τον Nick, ένα ζευγάρι από τον Καναδά που συμμετείχαν στην προετοιμασία για τη σπορά της πατάτας, η Laura, από τις Η.Π.Α.,
η Mika από τον Καναδά, η Angelene και ο Ryan, από τις Η.Π.Α., η Peggy, από τη Μαλαισία, ο Daniel και ο Milko, από την Ολλανδία, ο Masa, από την Ιαπωνία, συμμετείχαν όλο αυτό το διάστημα σε διαφορετικές παραγωγικές διαδικασίες, όπως η παραγωγή των εποχικών λαχανικών, ελαιολάδου, τη φροντίδα των ζώων (κοτόπουλα, κατσίκες, σκύλο) κτλ. Ακόμη, όλα αυτά τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις, να γνωρίσουν την ελληνική ύπαιθρο, να δουν πρωτόγνωρες γι' αυτούς συνήθειες, μέρος της κουλτούρας μας (Μεγάλη Εβδομάδα, Πάσχα, ψήσιμο αρνιού, πανηγύρια κτλ). Από την άλλη πλευρά, πέραν της προσφοράς τους σε επίπεδο εργασιακό, υπάρχει κι αυτή σε επίπεδο ανταλλαγής απόψεων, καθώς και γευσιγνωσίας των χαρακτηριστικών συνταγών της πατρίδας τους (κι αυτοί κατά καιρούς μαγειρεύουν συνταγές της πατρ
ίδας τους).
Μέσα από αυτούς βλέπεις πως η επιστροφή στη φύση, η παραγωγή για αυτοκατανάλωση τουλάχιστον, των λαχανικών και φρούτων για την οικογένειά μας, η διατήρηση σπόρων ντόπιων ποικιλιών, αποτελούν ένα μονόδρομο για την ελληνική επαρχία και όχι μόνο, με βιολογικούς όρους, χωρίς την εξάρτηση από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες της αγροτικής βιομηχανίας.
Αναμένουμε από εβδομάδα τον Ciniro από τη Βραζιλία και η παγκοσμιοποιημένη παραγωγή ντόπιων λαχανικών , βιολογικής ή φυσικής καλλιέργειας, συνεχίζεται.
Τα παιδιά αυτά, ολιγαρκή στην καταναλωτική τους συμπεριφορά, με μοναδικά ανταλλάγματα της προσφοράς της εργασίας τους, τη στέγη και τη διατροφή, κατανοώντας, όμως, ότι η κουζίνα κάθε τόπου αποτελεί μέρος της κουλτούρας του, η καθημερινότητα, η ρουτίνα, μέρος της ποιότητας της ζωής του, η γνωριμία και η επαφή με ανθρώπους σε διαφορετικά μέρη του κόσμου σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσής τους.
Δεν θέλουν να γίνουν "πιονάκια" του καπιταλιστικού συστήματος που είναι φυλακισμένα στα δανεικά που αυτό τους παρέχει για να εξαγοράσει τις ζωές τους, κάνοντας επιλογή για ζωή από απλή επιβίωση. Παιδιά μεγαλουπόλεων, ως επί των πλείστων, που ψάχνουν να βρουν την ευτυχία και την ισορροπία τους στη φύση.Από τον Νοέμβριο του 2007, αρκετά παιδιά από τις καπιταλιστικά προηγμένες χώρες, πρόσφεραν τα μέγιστα, με αφετηρία την παρουσία τους στο ελαιομάζωμα εκείνης της περιόδου. Πρώτη ήρθε η Flavia από τις Η.Π.Α., που συμμετείχε σε όλη τη διαδικασία της παραγωγής ελαιολάδου, από το ελαιομάζωμα έως το λιοτρίβι, το κλάδεμα και το καθάρισμα των χωραφιών από τα κομμένα κλαδιά, όπου για 15 ημέρες συμμετείχε και η Charidy από τις Η.Π.Α., επίσης.
Από κει και πέρα ενδεικτικά αναφέρουμε την Anne - Marie και τον Nick, ένα ζευγάρι από τον Καναδά που συμμετείχαν στην προετοιμασία για τη σπορά της πατάτας, η Laura, από τις Η.Π.Α.,
η Mika από τον Καναδά, η Angelene και ο Ryan, από τις Η.Π.Α., η Peggy, από τη Μαλαισία, ο Daniel και ο Milko, από την Ολλανδία, ο Masa, από την Ιαπωνία, συμμετείχαν όλο αυτό το διάστημα σε διαφορετικές παραγωγικές διαδικασίες, όπως η παραγωγή των εποχικών λαχανικών, ελαιολάδου, τη φροντίδα των ζώων (κοτόπουλα, κατσίκες, σκύλο) κτλ. Ακόμη, όλα αυτά τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις, να γνωρίσουν την ελληνική ύπαιθρο, να δουν πρωτόγνωρες γι' αυτούς συνήθειες, μέρος της κουλτούρας μας (Μεγάλη Εβδομάδα, Πάσχα, ψήσιμο αρνιού, πανηγύρια κτλ). Από την άλλη πλευρά, πέραν της προσφοράς τους σε επίπεδο εργασιακό, υπάρχει κι αυτή σε επίπεδο ανταλλαγής απόψεων, καθώς και γευσιγνωσίας των χαρακτηριστικών συνταγών της πατρίδας τους (κι αυτοί κατά καιρούς μαγειρεύουν συνταγές της πατρ
ίδας τους).Μέσα από αυτούς βλέπεις πως η επιστροφή στη φύση, η παραγωγή για αυτοκατανάλωση τουλάχιστον, των λαχανικών και φρούτων για την οικογένειά μας, η διατήρηση σπόρων ντόπιων ποικιλιών, αποτελούν ένα μονόδρομο για την ελληνική επαρχία και όχι μόνο, με βιολογικούς όρους, χωρίς την εξάρτηση από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες της αγροτικής βιομηχανίας.
Αναμένουμε από εβδομάδα τον Ciniro από τη Βραζιλία και η παγκοσμιοποιημένη παραγωγή ντόπιων λαχανικών , βιολογικής ή φυσικής καλλιέργειας, συνεχίζεται.
